Je hebt vast wel eens gehoord van het begrip abortus, maar wat betekent dat nou echt? Abortus is het voortijdig beëindigen van een zwangerschap, meestal door medisch ingrijpen. Dit kan gebeuren via medicatie of door middel van een chirurgische ingreep. Volgens cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie vinden er jaarlijks 73 miljoen (ingeleide) abortussen plaats. Van alle zwangerschappen eindigt 30% procent in een abortus en van alle onbedoelde zwangerschappen eindigt 61% in abortus (2024). Dit zijn cijfers die laten zien dat abortus wereldwijd een belangrijke realiteit is. Echter is het niet overal even makkelijk om een abortus te laten plaatsvinden.
Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen voor een abortus kiezen. Vaak gaat het om onbedoelde zwangerschappen, maar daarnaast kunnen er ook andere factoren meespelen, zoals financiële moeilijkheden, instabiele thuissituaties, gebrek aan steun, gezondheidsproblemen van de zwangere persoon, ernstige afwijkingen bij de foetus of het gevolg van seksueel geweld. Abortus is in veel gevallen dus geen makkelijke beslissing, maar een persoonlijke, vaak moeilijke keuze waarin meerdere factoren meespelen.
In Nederland is het recht op abortus relatief goed geregeld. Abortus is toegestaan tot 24 weken zwangerschap, en vrouwen hebben toegang tot gespecialiseerde klinieken en ziekenhuizen. Sinds 2023 geldt er geen verplichte bedenktijd meer, en de kosten worden vergoed via de basisverzekering. Daarmee behoort Nederland tot de landen met de ruimste en meest toegankelijke abortuswetgeving ter wereld. Dit staat in contrast met veel andere landen waar de toegang tot abortus veel beperkter is, of zelfs volledig verboden is.
In Frankrijk geldt een wettelijke termijn van 14 weken. In Zweden is abortus toegestaan tot 18 weken, en in Duitsland tot 12 weken — in medische noodgevallen tot 22 weken. In landen als Polen, Malta, Irak of Afghanistan is abortus alleen toegestaan als het leven van de moeder direct in gevaar is. In andere landen, zoals Honduras, Nicaragua en Madagascar, is abortus helemaal niet toegestaan — zelfs niet in gevallen van verkrachting of levensgevaar voor de moeder. In de Verenigde Staten mogen individuele staten sinds 2022 zelf beslissen over hun abortuswetgeving, een paar staten hebben
sindsdien abortus illegaal gemaakt.
In gebieden waar abortus verboden is, hangt dit vaak samen met religieuze overtuigingen over het ongeboren kind en de waarde van leven in de baarmoeder. Bij het christelijk geloof is abortus verboden, omdat het wordt gezien als het beëindigen van een mensenleven. De religie die overheerst in Honduras, Nicaragua en Madagascar is het christelijke geloof. Hier zit dus wellicht een verband tussen. Bij het islamitische geloof wordt abortus streng afgeraden, bij het jodendom is abortus verboden behalve als de gezondheid en/of het leven van de zwangere vrouw in gevaar is. Het Hindoeïsme, in bijvoorbeeld India, keurt abortus moreel af, maar verbiedt abortus niet.
Het is belangrijk om te begrijpen dat abortus wereldwijd een onderwerp is dat niet alleen een medisch vraagstuk is, maar daarnaast ook te maken heeft met andere factoren zoals religie, normen en waarden in een land.
Bronnenlijst
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/abortion
https://www.amnesty-international.be/nieuws/nicaragua-totaal-verbod-op-abortus#:~:text=Nicaragua’s%20herziene%20strafwet%2C%20van%20kracht,hanteert%20zo’n%20absoluut%20verbod.
https://rosavzw.be/nl/themas/lichaam-en-geest/abortus/abortus-europa#:~:text=is%20geen%20recht.,Frankrijk,en%20Duitsland)%20tot%20veertien%20weken.