Ervaring met mishandeling
Vier ervaringsverhalen van slachtoffers van kindermishandeling
In 2017 heeft 3 procent van alle kinderen in Nederland te maken gehad met een vorm van kindermishandeling (Nederlands Jeugdinstituut, 2019). Er zijn verschillende verhalen naar buiten gekomen van mensen die in hun jeugd mishandeld zijn. Deze verhalen zijn onder andere te vinden op de site van de week tegen kindermishandeling (https://weektegenkindermishandeling.nl/). In dit artikel worden vier ervaringsverhalen behandeld. Elk verhaal gaat over een andere vorm van kindermishandeling.
Ondanks dat de mishandeling niet opzettelijk was, werd Lianne verwaarloosd door haar ouders. Haar moeder was psychisch ziek en haar vader dronk veel. Dit zorgde voor een onvoorspelbare thuissituatie, met veel schreeuwen, dreigen, gooien met voorwerpen en veel spanningen. Ook liep zij er onverzorgd en vermoeid bij, met bijvoorbeeld vieze kleren en geen jas in de winter. Tegen vriendjes en vriendinnetjes mocht niks gezegd worden, en als er iets werd gezegd werd het niet begrepen, omdat het van buiten leek alsof alles goed ging. Pas op de middelbare school werd het voor Lianne duidelijk dat de situatie niet normaal was, omdat de thuissituatie bij vrienden heel anders was. Inmiddels is zij maatschappelijk werker, en deelt ze haar verhaal om duidelijk te maken dat mishandeling ook emotioneel kan zijn, of verwaarlozing (LIANNE 2020) .
Mohini werd geslagen door haar ouders, maar niemand in haar omgeving deed iets aan haar situatie. Door de kleur van haar huid waren blauwe plekken niet zichtbaar, waardoor niemand kon zien dat zij mishandeld werd. Op de middelbare school uitte zij veel woede, en begon ook met roken en haarzelf pijn doen. Zij kreeg te maken met jeugdzorg en gedwongen opnames. Op haar veertiende kreeg ze een relatie, maar de jongen was een loverboy. Doordat hij haar manipuleerde om alcohol en drugs te gebruiken raakte buiten bewustzijn. Toen ze wakker werd lag ze in een kamer naast een onbekende man. Zij werd mishandeld door haar loverboy, zowel geestelijk als lichamelijk. Toen zij ontsnapte, na anderhalf jaar, kwam zij terecht bij de crisisopvang. Ze ging gastlessen geven over loverboys en kreeg veel steun van haar projectleider. Ze staat nu positief in het leven, en biedt met stichting BePositive workshops, trainingen, lezingen en coaching aan hulpverleners en jongeren (MOHINI, 2020).
De jeugd van Ted bevatte veel mishandeling, door zijn vader en moeder. Vanaf zijn vijfde verjaardag misbruikte zijn vader hem. Toen hij acht was scheidden zijn ouders, waar hij heel blij mee was. Echter, hij geeft aan dat hij meer beschadigd was door zijn moeder dan door zijn vader. Zijn moeder gaf veel commentaar en kritiek op wat hij deed, maar ook op zijn uiterlijk. Hij voelde zich ongewild, wat ook kwam doordat zijn moeder zei dat hij een ongelukje was. Dit hoorde hij bijna dagelijks. In de jaren na de scheiding begon zijn moeder ook meer te drinken, wat Ted ervaarde als vreselijke jaren. Ted had wel een oom en tante, waar hij veel tijd doorbracht. Hier voelde hij zich wel goed, en heeft hij ook goede herinneringen aan. Deze positieve ervaringen hielpen met het verwerken van zijn trauma. Ted is nu werkzaam als directeur van stichting praat (TED, 2020).
Hameeda werd mishandeld door haar vader en stiefmoeder. Nadat haar moeder zogenaamd dood was, klampte ze zich als kleuter vast aan haar stiefmoeder. Ze probeerde veel liefde en waardering te krijgen, maar dit werd nooit aan haar gegeven. Haar vader had veel controle over haar. Zo had ze tien minuten om vanuit school thuis te komen, om de telefoon op te nemen. Als ze te laat was werd ze in de avond door haar vader geslagen. Van haar stiefmoeder mocht ze nooit lachen. Ook sloot haar stiefmoeder haar op in aparte kamers, en haar haren werden kortgeknipt. Toen Hameeda na een schooldag haar verjaardag traktatie aan haar zus gaf, werden zij allebei fysiek mishandeld, omdat haar stiefmoeder vond dat de overgebleven traktatie aan haar zoon moest worden gegeven. Als zij vertelde aan de staf van school wat er thuis gebeurde, verdraaide haar vader het verhaal. Tien jaar lang is zij mishandeld, wat leidde tot een ontwikkelingsachterstand en stotteren. Ook kon zij eten niet binnenhouden, met als gevolg dat zij geforceerd werd om haar braaksel op te eten. Op haar dertiende is zij naar het politiebureau gegaan. Haar vader wilde daarna niks meer met haar te maken hebben. Zij wisselde vaak van kindertehuizen. Ondanks deze gebeurtenissen bleef zij sterk, en zei ze tegen haarzelf dat ze zich niet kapot liet maken. Zij heeft bestsellers geschreven (‘Verborgen tralies’, ‘Gebroken cirkel’ en ‘Geheim geweld’) en werkt als gastdocent, motivational speaker en herstelcoach. Ook is zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (HAMEEDA, 2020).
Naast de verhalen van Lianne, Mohini, Ted en Hameeda zijn er op de site van de week tegen kindermishandeling ook andere verhalen te vinden. Deze verhalen zijn van slachtoffers, hulpverleners en ouders, die te maken hebben gehad met kindermishandeling. In totaal zijn er dertig verhalen gepubliceerd.
Literatuur
HAMEEDA. (2020, 15 april). Week tegen kindermishandeling. Geraadpleegd op 10 november 2021, van https://weektegenkindermishandeling.nl/hameeda/
LIANNE. (2020, 2 november). Week tegen kindermishandeling. Geraadpleegd op 10 november 2021, van https://weektegenkindermishandeling.nl/lianne/
MOHINI. (2020, 31 augustus). Week tegen kindermishandeling. Geraadpleegd op 10 november 2021, van https://weektegenkindermishandeling.nl/mohini
Nederlands Jeugdinstituut. (2019, 12 februari). Cijfers over kindermishandeling | Nederlands Jeugdinstituut. https://www.nji.nl. Geraadpleegd op 10 november 2021, van https://www.nji.nl/cijfers/kindermishandeling
TED. (2020, 6 juli). Week tegen kindermishandeling. Geraadpleegd op 10 november 2021, van https://weektegenkindermishandeling.nl/ted/